afb. Fotopersbureau Het Zuiden, oktober 1944
Sjef werd geboren den 28 maart '21 te 's-Hertogenbosch en was de zesde van negen kinderen en tevens de zesde zoon. Hij doorliep de lagere school en kwam daarna op 14 jarige leeftijd als kleermakersleerling in betrekking bij de Fa. W. Bettonville & Zn. Vughterstraat, alwaar hij tot zijn vertrek naar Duitschland werkzaam bleef. Hij had wel ambitie in het vak en behaalde het diploma als kleermakersgezel. Sjef stond bij de Fa. Bettonville in hoog aanzien en op 24 november '42 werd ook hij gedwongen naar Duitschland te gaan werken. Gedurende acht maanden heeft hij in Duitschland gewerkt en heeft al die tijd zand moeten kruien. In juli '43 na het geweldige bombardament in Keulen mocht hij naar Holland terugkeeren. Sinds dien is hij ondergedoken geweest. In februari '44 werd hij weer opgeroepen door de Arbeidsbeurs. Hij heeft zich toen gemeld, doch dook weer onder. Al dien tijd zat hij thuis op een zolderkamertje en oefende daar zijn beroep met succes uit. Wat snakte Sjef naar de vrijheid, die hem helaas niet geschonken zou worden. Toen op 22 october '44 een brandend Engelsch vliegtuig zijn bommen liet vallen op het Muntelbolwerk zochten wij een veiliger plaats bij onzen zoon in de Van Noremborghstraat 106. Daar werden wij echter in den vreeselijken nacht van 23 op 24 october getroffen door een granaat en vluchtten toen allen naar het huis van den Heer Jonker, Van Noremborghstraat 100. In den morgen van 24 october werden voor het huis van den Heer Jonker de eerste Engelschen gesignaleerd. Geheel mijn gezin met dat van de fam. Jonker hadden zich in de gang van genoemde fam., die door de gekleurde ramen uitzicht gaf op straat, opgesteld om te zien wat er gebeurde. Plotseling vliegt een kogel door de ruiten en treft mijn zoon Piet in het voorhoofd, gaat door het achterhoofd uit en treft mijn zoon Sjef in de rechteroogholte. Piet was direct dood, terwijl Sjef nog geleefd heeft tot de avond van die dag. Vreeselijk gebeuren. Bloedverlies geweldig. Dr. Bonne en Kapelaan Raessens waren, niettegenstaande de granaten nog steeds vielen, spoedig aanwezig. Niets mocht meer baten. Onze toestand zullen wij U niet beschrijven. Door gedienstige lieden werden wij naar de schuilkelder gebracht, terwijl mijn arme zoon Sjef naar het ziekenzaaltje van de K.T.A. werd vervoerd. Door inspuitingen heeft Dr. Bonne nog geprobeerd hem in leven te houden, doch hij gaf omstreeks half acht, omgeven door ons allen, de geest. Een leven van een degelijke en veel belovende jongen was hiermede afgesneden. Sjef was een zeer brave jongen, die geen zondag had, wanneer hij niet ter H. Tafel was genaderd. Ook door de week ging hij vaak naar de H. Mis. Sjef was voorzitter van de collectanten junioren der Barbara Parochie en trouw lid der Jonge Werkman. |
Rien van Hooren, 'De baretten van de Engelsen waren net pannenkoeken' in: De Muntel II (2004) 55
René Kok, 'Wegens bijzondere omstandigheden...' : 's-Hertogenbosch in bezettingstijd 1940-1944 (2008) 382-383